Pragnienie stworzenia czegoś własnymi rękami prędzej czy później pojawia się u wszystkich ludzi. Największymi miłośnikami kreatywności są oczywiście dzieci. Ale dorośli, którzy pragną je zbudować, nie są dla nich gorsi. Prawie połowa dorosłych kupujących, którzy robią zakupy w wyspecjalizowanych działach sklepów dla dzieci, kupuje zestawy deweloperskie nie dla swoich dzieci, ale dla siebie.
W naszym społeczeństwie (szczególnie wśród kobiet) jest duże zainteresowanie wszystkim, co dotyczy pracy fizycznej i robótek ręcznych. Pomimo stale rosnącego popytu większość rosyjskich przedsiębiorców obawia się tego obszaru biznesowego, nie oczekując od niego znacznych zysków i możliwości rozwoju. Jednak doświadczenia graczy już istniejących na tym rynku skutecznie obalają takie obawy.
Znane od dzieciństwa „półprodukty” do produkcji miękkich zabawek i ubrań dla lalek - strzępy taniej tkaniny, warkocza i bawełny do wypychania - stały się prototypem nowoczesnych zestawów kreatywnych. W połowie lat 90. te bezpretensjonalne domowe produkty zostały prawie zapomniane.
Zainteresowanie takimi zestawami wznowiono kilka lat później, kiedy asortyment sklepów dziecięcych został uzupełniony importowanymi towarami do wszelkiego rodzaju robótek ręcznych i kreatywności. Potem zaczęli pojawiać się pierwsi rosyjscy producenci, którzy próbowali stworzyć coś własnego na podstawie zachodnich modeli.
Głównym problemem był brak wysokiej jakości materiałów, ciekawych pomysłów i prezentowalnych opakowań. Ale ze względu na niską cenę rosyjskich odpowiedników i prostotę współpracy z nimi produkty były nieoczekiwanie poszukiwane: rodzice chętnie kupowali niedrogie zestawy do haftu, robienia zabawek lub rysowania dla swoich dzieci.
Producenci, którzy wybrali własny kierunek pracy, stopniowo mogli poszerzać zakres i znacznie poprawiać jakość użytych materiałów. Wielu z nich pozyskało cały zespół artystów i projektantów, podczas gdy inni aktywnie zachęcają projektantów zewnętrznych do współpracy.
Jednak krajowy rynek rękodzieła wciąż jest daleki od przesycenia. Wynika to z faktu, że jego najwięksi uczestnicy wybrali dla siebie pewną specjalizację: haft krzyżykowy dla dzieci i dorosłych (Riolis, Golden Fleece, Panna itp.), Aplikacja i inne wyroby rzemieślnicze dla dzieci (Fantazer ”, „ Lori ”), zestawy dla dziewczynek („ D&M ”) itp.
Średni koszt zestawu dziecięcego do kreatywności w sprzedaży detalicznej jest niski - od 150 do 350 rubli. Zestaw dla dorosłych miłośników robótek kosztuje 500 p. i więcej
Jednak wybór tego drugiego jest dość ograniczony. Z reguły są to zestawy do haftu, filcowania (filcowania z wełny) lub scrapbookingu (tworzenie kart, tworzenie albumów fotograficznych).
Koszt samego zestawu jest kilkakrotnie niższy, ponieważ zawiera tylko zestaw niezbędnych materiałów.
Główne wydatki producentów „kreatywnych” towarów idą na wynalezienie i rozwój gotowego produktu.
Na przykład koszt zestawu do haftowania (płótno, nić dentystyczna, igła, wzór haftu i opakowanie) wynosi około 100 p. Jego cena detaliczna będzie kilkakrotnie wyższa, co pozwoli odzyskać koszty opracowania programu hafciarskiego (praca artysty, projektanta, hafciarza, wersje próbne szycia, fotografa) i opakowania.
Obejmuje to również koszty reklamy.
Z jednej strony marża w wysokości 500–600% wygląda bardzo atrakcyjnie. Weź jednak pod uwagę fakt, że obwody są szeroko rozpowszechnione w Internecie i stosunkowo dużą liczbę konkurentów w tym segmencie (w tym największych producentów zachodnich).
Dlatego lepiej zacząć od produkcji tańszych i prostszych zestawów przeznaczonych dla dzieci, a nie dla dorosłych. Mogą to być zestawy do aplikacji, do szycia zabawek, tworzenia obrazów z piasku, świec lub, idealnie, nowy i oryginalny pomysł, który nie został jeszcze wdrożony przez nikogo innego.
Sprzedaż takich produktów można negocjować ze sklepami z artykułami dziecięcymi, sklepami z artykułami piśmiennymi, supermarketami. Również zestawy do kreatywności mogą zainteresować przedszkola i szkoły (na przykład do prowadzenia lekcji pracy).
Dużych odbiorców hurtowych należy szukać na specjalistycznych wystawach (moskiewska „Formuła do robótek ręcznych”).
Oprócz poszukiwania artysty, dostawcy materiałów, producenci wykrojów, opakowań, etykiet, instrukcji i pakujących, uwzględniają w pozycji kosztowej produkcję próbną i pierwszą partię towarów oraz uzyskanie niezbędnych certyfikatów.
Ogółem na otwarcie własnej produkcji potrzeba będzie od 150-200 ton Nie należy oczekiwać, że koszty zwrócą się wcześniej niż za 1-2 lata.
Sysoeva Lilia
(c) www.clogicsecure.com - portal zawierający biznesplany i przewodniki